Plany rozwoju infrastruktury morskiej energetyki wiatrowej w miejscowości Hastings (stan Wiktoria) w Australii stanęły pod znakiem zapytania po tym, jak rząd federalny wykluczył możliwość budowy terminalu energii odnawialnej w porcie w Hastings. Powodem decyzji miało być stwarzanie „wyraźnie niedopuszczalnego” wpływu na lokalne środowiska.
Urząd ds. Badań i Rozwoju Energii stanu Nowy Jork [dalej: Nyserda] uruchomił czwarty przetarg na morską energetykę wiatrową. Przetarg jest w istocie następstwem odrzucenia przez państwo petycji w sprawie obniżek cen, w wyniku czego inwestycje mające wytwarzać ponad 13 gigawatów znalazły się w zawieszeniu. Ostateczny termin na składanie ewentualnych oferty mija 25 stycznia 2024 roku, natomiast ogłoszenie wyników ma nastąpić w lutym 2024 roku.
W dniach od 27 maja do 11 czerwca 2022 roku odbyła się w Genewie internacjonalna konferencja, która została zorganizowała przez Międzynarodową Organizację Pracy. Na mocy jej obrad, podjęto decyzję o zmianie Konwencji pracy na morzu z 2006 roku, której zmieniona wersja wejdzie w życie już 23 grudnia 2023 roku. Wspomniana powyżej konferencja jest organizowana cyklicznie co roku, natomiast w jej ramach podejmuje się takie tematy, jak decyzje w przedmiocie przyszłej polityki organizacji, jej programu czy budżetu.
Pierwsze decyzje nowopowstałego konsorcjum Windward Offshore koncentrują się w szczególności na zamówieniu dwóch hybrydowych statków operacyjnych do obsługi morskich farm wiatrowych
Stany Zjednoczone, które obecnie pozostają daleko w tyle za Europą i Chinami w wyścigu o budowę morskiej energetyki wiatrowej, zamierzają do końca 2030 roku, zwiększyć moc z niemal zera do 30 GW. Podczas gdy administracja rządowa zachwalała swój przełomowy program dotacji na czystą energię w celu ożywienia projektów, wystąpiły, nieprzewidziane wcześniej, problemy w zakresie znacznego wzrostu kosztów komponentów.
Podpisanie w dn. 30 grudnia 2020 „EU – UK Trade and Cooperation Agreement” („TCA”), ustalającego zasady nowego ładu gospodarczego, finansowego i prawnego [tzw. „post-Brexit trade deal”], który ma obowiązywać od 01.01.2021 stanie się z pewnością przedmiotem wielu analiz i komentarzy.
Mimo że zbliżający się koniec okresu przejściowego Brexitu wpłynie na całą branże związaną z łańcuchem dostaw, to spedytorzy odczują nadchodzącą zmianę najmocniej. Wiele podmiotów związanych ze spedycją prowadzi w tym zakresie szereg szkoleń, a także tworząc praktyczne opracowania ułatwia zrozumienie poziomu skomplikowania tego, co przyniesie nowy rok.
W obrocie gospodarczym wiele rodzajów umów, w szczególności takich jak umowy najmu, umowy dostawy lub umowy na świadczenie usług, zawierają postanowienia zezwalające jednej stronie na zmianę stosunku umownego za zgodą drugiej strony. W odniesieniu do umów zawieranych przez podmioty mające siedziby w różnych jurysdykcjach, warto odnieść się do wskazówek angielskiego sądu, dotyczących stosowania takich postanowień i sposobu oceny zasadności decyzji o odmowie zgody.
Według ogólnej zasady, armatorzy nie ponoszą odpowiedzialności za uszkodzenie ładunku w przypadkach, gdy statek jest czarterowany w ramach Bareboat charter/demise charter [dalej: „czarter bez załogi”]. W większości przypadków to czarterujący bez załogi jest podmiotem odpowiedzialnym z tego tytułu.
Według podanych informacji, IMO rozpoczęło pracę nad wprowadzeniem kolejnych środków ograniczenia emisji dwutlenku węgla produkowanego przez statki. Proponowane poprawki do konwencji MARPOL będą wymagały od statków wspólnych działań technicznych i operacyjnych, w celu zmniejszenia intensywności emisji dwutlenku węgla Głównym celem jest to, by w przeciągu stu lat problem emisji gazów cieplarnianych został całkowicie rozwiązany.
Pomorska Specjalna Strefa Ekonomiczna otworzyła drzwi do świata innowacji
CMS wspiera Gaz-System przy zawarciu pierwszej w Polsce umowy czarteru jednostki FSRU
Huti zapowiadają nasilenie ataków na statki
APRS S.A. podsumowuje projekt w zakresie ochrony wód
Podpisano umowę dt. budowy multimodalnego kolejowego węzła przeładunkowego w Porcie Szczecin
Babcock nie próżnuje i doposaża kolejną fregatę typu 31, przyszły HMS Active